اخیراً یک ماده پلیمری جدید ارائه شده است که می تواند برای ذخیره سازی داده ها با چگالی بالا استفاده شود. این پلیمر با قابلیت بازیافت حافظه بالاتری دارد و به لطف امکان بازیافت، اثرات زیست محیطی آن کمتر از مواد معمولی است.
به گزارش ICTNN، این پلیمر ارزان قیمت داده ها را به صورت تورفتگی ذخیره می کند و کدهای کوچکی را به شکل الگوهایی روی سطح خود ایجاد می کند که تورفتگی هایی به اندازه نانومتر هستند. چنین معماری نوید ذخیره اطلاعات بیشتری نسبت به یک هارد دیسک سنتی را می دهد.
اطلاعات موجود در این پلیمر جدید از آزمایشگاه چالکر دانشگاه فلیندرز را می توان در چند ثانیه با فلاش های کوتاه پاک کرد و چندین بار مورد استفاده مجدد قرار داد.
جزئیات این کار به صورت مقاله ای در مجله Advanced Science منتشر شده است.
ابیگیل مان، یکی از محققین این پروژه، گفت: «این تحقیق پتانسیل استفاده از پلی سولفیدهای ساده و تجدیدپذیر را در ذخیرهسازی دادههای مکانیکی بهعنوان جایگزین کممصرف و با چگالی پایینتر با فناوریهای فعلی باز میکند.
این پلیمر که از مواد ارزان قیمت گوگرد و دی سیکلوپنتادین ساخته شده است، از یک میکروسکوپ نیروی اتمی و کاوشگر برای ایجاد و خواندن فرورفتگی ها استفاده می کند.
پروفسور جاستین چالکر، نویسنده اصلی مقاله پروژه، میگوید که این پیشرفت آخرین نمونه از عصر جدیدی از پلیمرها است که میتواند در طیف وسیعی از صنایع تفاوت ایجاد کند. پروفسور چالکر می افزاید: «عصر داده های بزرگ و هوش مصنوعی به طور فزاینده ای تقاضا برای راه حل های ذخیره سازی داده ها را افزایش می دهد. راه حل های جدیدی برای برآوردن نیازهای رو به رشد محاسباتی و ذخیره سازی داده در عصر اطلاعات مورد نیاز است.
با استفاده از این روش، تیم دانشگاه فلیندرز، تراکم ذخیره سازی داده ها را در مقایسه با هارد دیسک های معمولی افزایش داد.
به گفته ستاد نانو، این روش امکان تکرار چندین بار نوشتن، خواندن و پاک کردن داده ها را فراهم می کند که این مهم در محاسبات و ذخیره سازی داده ها است. مفهوم ذخیره سازی داده های تعبیه شده بر روی سطح مواد قبلاً توسط غول های محاسباتی مانند IBM، LG Electronics و Intel مورد بررسی قرار گرفته است. اگرچه این استراتژی ذخیرهسازی دادههای مکانیکی نوید زیادی را نشان داده است، نیازهای انرژی بالا، هزینههای قابل توجه و پیچیدگی مواد ذخیرهسازی دادهها برخی از موانع تجاریسازی این فناوری هستند.
دکتر پانکاج شارما و دکتر کریستوفر گیبسون می گویند این پلیمر با ساختار فیزیکی منحصر به فرد خود به نیروی مکانیکی اجازه می دهد تا داده ها را از طریق تورفتگی رمزگذاری کند. ساختار شیمیایی آن امکان سازماندهی مجدد سریع پلیمر را پس از حرارت دادن برای از بین بردن فرورفتگی فراهم می کند. این ویژگی ها چالش های قبلی استفاده از فناوری دندانه را حل می کند.
ICTNN
تیم تحرریه شبکه خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات