آیا گوشی هوشمند بزرگ‌ترین انگل عصر مدرن است؟

تلفن های هوشمند فقط ابزارهای ایمن برای ارتباط یا سرگرمی نیستند. این توجه ، زمان و اطلاعات شخصی ما را به نفع فناوری و تبلیغ کنندگان جلب و جلب می کند.

در مقاله جدیدی که در مجله مجله استرالیا از Fervophy منتشر شده است ، نویسندگان استدلال کرده اند که تلفن های هوشمند یک تهدید اجتماعی منحصر به فرد ایجاد کرده اند که اگر به آنها نگاه کنند از دیدگاه بیولوژیکی واضح تر خواهد بود.

 

انگل چیست و خصوصیات چیست؟

از نظر زیست شناسی تکاملی ، انگل موجودی است که از رابطه نزدیک با گونه های میزبان سود می برد ، در حالی که میزبان هزینه آن را می پردازد. به عنوان مثال ، شپش های سر به طور کامل به انسان بستگی دارد و فقط از خون انسان تغذیه می کنند. این موجود زنده نخواهد ماند مگر اینکه از میزبان جدا شود مگر اینکه به میزبان جدیدی برسد. در عوض ، چیزی جز خارش شدید وجود ندارد.

تلفن هوشمند: برخی از ابزارهای تبلیغاتی یا اتحاد؟

تلفن های هوشمند بدون شک جنبه های زندگی ما را تغییر داده اند. از راهنمایی گرفته تا شهرها گرفته تا مدیریت بیماری های مزمن مانند دیابت ، این ابزارها نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی ما دارند. با این حال ، وابستگی زیاد به این فناوری باعث شده است که بسیاری از کاربران نتوانند از چرخه بی پایان ، کلیک و اطلاع رسانی خلاص شوند.

کاربران با کاهش کیفیت خواب ، تضعیف روابط اجتماعی و بروز اختلالات خلقی ، این وابستگی را پرداخت می کنند.

 

از همکاری تا انگل ها

همه روابط نزدیک بین گونه ها ماهیت انگلی ندارند. بسیاری از موجودات که در بدن انسان زندگی می کنند برای بقای و سلامتی ما مفید هستند. به عنوان مثال ، باکتری ها فقط در بدن هضم زندگی می کنند و در عوض در بهبود عملکرد ایمنی و هضم نقش دارند. این نوع رابطه متقابل “همکاری” نامیده می شود.

روابط انسانی -سامارت نیز به طور تصادفی بود. این دستگاه ها در برقراری ارتباط ، یافتن آهنگ و دریافت اطلاعات مفید بسیار مؤثر بودند. فیلسوفان از تلفن های هوشمند به عنوان یک ذهن انسان – نقشه یا نوت بوک یاد کرده اند.

اما همانطور که از نظر طبیعت نیز رایج است ، روابط مشترک ممکن است به موقع انگلی شود. به گفته نویسندگان این مقاله ، رابطه ما با تلفن های هوشمند در این مسیر قرار دارد.

 

تلفن هوشمند به عنوان انگل

در دنیایی که این تلفن هوشمند به ابزاری اساسی تبدیل شده است ، بسیاری از برنامه های مشهور نه برای چاه کاربران بلکه برای مزایای توسعه دهندگان و تبلیغ کنندگان طراحی شده اند. این برنامه ها شامل کاربران به صورت برنامه ریزی شده برای عبور ، کلیک بر روی تبلیغات و ایستادن در چرخه احساسات منفی است.

رفتار ما از طریق همان داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد و الگوریتم ها برای جلب توجه بیشتر بهبود می یابند. تلفن شما به نیازهای شما اهمیتی نمی دهد مگر اینکه این نیازها ابزاری برای بهبود بهره وری خود دستگاه باشد.

از این منظر ، این ابزارها را می توان حداقل در بعضی موارد در نظر گرفت – انگل هایی که از منابع شناختی و روانی ما تغذیه می کنند.

 

آینده این رابطه چه خواهد بود؟

از آنجا که از طبیعت مشخص می شود ، گونه های میزبان برای کنترل شریک زندگی خود و نظارت بر آنها برای حفظ تعادل در همکاری ، به ابزارهایی نیاز دارند. در صخره های مرجانی ، کارگران تمیز کردن گاهی اوقات میزبان خود را به جای ضد عفونی نیش می زنند. اما ماهی میزبان با رد آنها یا کاهش فراوانی مراجعه به رفتار کلاهبرداری پاسخ می دهد. این نوع نظارت برای همزیستی ضروری است.

سوال اصلی این است که آیا می توانیم رابطه استثماری با تلفن های هوشمند را نیز تعیین کنیم و آنها را در رابطه کنترل کنیم؟

پاسخ توسعه دو عامل اساسی است: تشخیص به موقع رفتار بهره برداری و توانایی تعامل مؤثر ، به عنوان مثال ، با قطع واکنش.

 

آیا می توانیم از این رابطه خلاص شویم؟

کشف سوء استفاده آسان نیست. شرکت های فناوری رفتارهای طراحی شده برای افزایش وابستگی را فاش نمی کنند. حتی تحقق این حمله به تنهایی کافی نیست ؛ زیرا برای بسیاری از ما آسان نیست که تلفن را در زندگی روزمره کنار بگذاریم.

ما برای موارد ساده مانند ضبط یادداشت ها ، عکاسی از رویدادهای روزانه یا حتی به یاد آوردن پارکینگ به این دستگاه ها متکی هستیم. بسیاری از خدمات بانکی و دولت فقط از طریق برنامه های تلفن همراه در دسترس هستند. در چنین شرایطی ، این رابطه به معنای خلاص شدن از بخشی از زندگی روزمره است.

 

راه حل چیست؟

تجزیه و تحلیل نشان می دهد که گزینه فردی برای مقابله با این رابطه انگلی کافی نیست. در این رقابت نابرابر ، شرکت های فناوری از کاربرانی که داده های گسترده و قدرت فنی دارند ، فراتر رفته اند.

نمونه ای از اقدامات مؤثر ، ممنوعیت استفاده از افراد زیر سن قانونی در شبکه های اجتماعی در استرالیا (سال 6) است. اما این فقط آغاز جاده است. برای مهار این فرآیند ، باید قوانینی برای کاهش برنامه های کاربردی و همچنین محدودیت در جمع آوری و فروش داده های شخصی برای کاربران وجود داشته باشد.

 

سخنرانی نهایی

تلفن های هوشمند ، از ابزاری مفید برای ترویج زندگی انسان ، در بسیاری از انگل به موجودات دیجیتالی تبدیل شده اند. بازگشت به یک رابطه متعادل با این فناوری مستلزم اقدام جمعی ، نظارت حقوقی و تفکر در مورد نحوه استفاده از فرد است.