Bekah Saltsman، مدیر عامل استودیو Finji، معتقد است صنعت بازی های ویدیویی یک چرخه تکراری برای استودیوهای مستقل است. او میگوید اکنون این چرخه به مرحله انقباض رسیده است و ممکن است تامین بودجه برای توسعهدهندگان مستقل سختتر باشد. بسیاری از آن به این دلیل است که با نسخههای سختافزار جدیدی که دوران رونق استودیوهای مستقل را نشان میدهند، فاصله زیادی دارد. البته، سالتزمن گفت که با Xbox Game Pass و اشتراک های جدید PlayStation Plus، اتفاقات عجیبی ممکن است رخ دهد:
پاسخ این سوال برای هر بازی متفاوت است جنبه هایی مانند پلتفرم، نوع بازی و نوع مخاطبان این پلتفرم در این تصمیم گیری ها تاثیرگذار است. تا زمانی که پول صاحبان سرویس اشتراک به توسعه دهندگان اجازه می دهد بازی های بیشتری بسازند، من همه آن خدمات را دوست دارم.
در حالی که Finji به اندازه هر استودیو مستقل دیگری تجربه کار با خدمات اشتراک را دارد، سالتزمن می گوید هنوز هیچ قانون مشخصی وجود ندارد. این بدان معناست که توسعهدهندگان نمیدانند برای قرار دادن یک بازی در یک سرویس چقدر باید به آنها پرداخت شود:
چرخه های رشدی وجود دارد که در آن شاهد ورود و خروج سرمایه ثابت هستیم. ما در حال حاضر در مرحله انقباض هستیم و این چرخه دوباره وارد فاز رشد می شود. با توجه به حرکت در صنعت طی چند سال گذشته، بسیاری از شرکتها اکنون دارای خدمات اشتراک هستند. نگرانی من این است که با توجه به تعداد مشترکین زیاد و درآمد بالای این شرکت ها، ممکن است در آینده به ما نیازی نداشته باشند.
او می تواند این تصمیمات را از چند طریق توجیه کند. اول از همه، قرار دادن این بازی ها در چنین سرویس هایی باعث افزایش آگاهی آنها و تعداد افرادی که به آنها دسترسی دارند، می شود. البته می تواند به نوعی به شما به عنوان یک توسعه دهنده آسیب برساند و افراد کمی برای خرید کامل بازی هزینه بیشتری را پرداخت می کنند. با این حال، حتی افرادی که خدمات اشتراکی ندارند، با صحبت دوستان و آشنایان خود در مورد این بازی ها، بیشتر از آنها آگاه می شوند.
این یک سوال ریاضی واقعی است زیرا نمی دانیم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. سپس باید تصمیم بگیرید که کدام عناوین در این سرویس قرار می گیرند و کدام استودیو قادر به ساخت بازی صرفاً برای اهداف هنری است. این مستقل از ارزش مالی یک پروژه است.
سالتزمن به ویژه نگران ارزشی است که مالکان خدمات اشتراک برای بازیهای مستقل قائل هستند:
مدیر عامل استودیو Finji، خالق عناوینی مانند Tunic و Overland، اخیراً نگرانی ها و امیدهای خود را در مورد خدمات اشتراک و تأثیر آنها بر بازی های مستقل به اشتراک گذاشته است.
خدمات مشترک هم عالی و هم وحشتناک هستند. آینده می تواند از هر دو طرف پیش برود. من بیشتر نگران تیمهای مستقل کوچکتری هستم که هنوز خود را در صنعت بازی تثبیت نکردهاند. آنها ممکن است فضا یا پول لازم برای انجام بیش از یک بازی را نداشته باشند.
با توجه به افزایش هزینه ساخت بازی، آیا بودجه کافی برای ساخت بازی های مستقل وجود خواهد داشت؟ زیرا اگر جمعیتی از خریداران را به جمعیت مشترک تبدیل کنید، منبع اصلی درآمد از حق اشتراک خواهد بود و به طور کلی هزینه اشتراک برای چند سال یک تیم توسعه کافی نیست، مگر اینکه تیم شما کوچک باشد.
البته سالتزمن کاملا مخالف خدمات اشتراک نیست. به هر حال استودیو Finji یکی از بازی های خود به نام Chicory را در سرویس پلی استیشن پلاس قرار داده است. سه بازی از این استودیو از جمله Tunic در Game Pass و Overland نیز در Apple Arcade موجود است.
ما نمی توانیم این واقعیت را نادیده بگیریم که بسیاری از افراد در این شرکت ها تنها بر اساس اعداد تصمیم می گیرند. من همیشه نگران این بچهها هستم و تصمیمهای مبتنی بر اعدادشان برای تیمی با اندازه من یا حتی کوچکتر چه معنایی دارد. حتی تونیک که فروش بسیار خوبی داشت از نظر تعداد نمی تواند با بزرگترین بازی ها رقابت کند.
سالتزمن میگوید اکثر افرادی که به دنبال تامین مالی بازیهای مستقل هستند، فقط طرفدار هستند و بیشتر از درآمد و سود مالی اهمیت میدهند. با این حال، او می ترسد که این وضعیت موقتی باشد:
البته سالتزمن مطمئن است که فینجی به دلیل شهرتی که به دست آورده زنده خواهد ماند. آنها طی سالها برخی از محبوبترین بازیهای مستقل از جمله Night in the Woods و Tunic را توسعه دادهاند. این بازی ها هم از نظر تجاری و هم از نظر هنری موفق بودند. با این حال، Saltzman در مورد بازی ها و استودیوهای مستقل به طور کلی مطمئن نیست:
من فقط می خواهم مردم بازی های عجیب و غریب و جالب تری انجام دهند. زیرا اگر در طراحی بازی خود را محدود کنید، بسیاری از جنبه های جالب هنر بازی را از دست خواهید داد، تنها چیزی که من می خواهم این است که به تیم های سازنده بازی پول کافی برای زنده ماندن بدهید.
اگر اکثر کاربران سرویس شما فقط یک بازی انجام میدهند و خدمات اشتراک برای بازیهای مبتنی بر سرویس مناسبتر است، آیا آن سرویسها میتوانند تخصیص بودجه به عناوین با تعداد بازیکنان کمتر را توجیه کنند؟
