“گردشگری سلامت” نیاز به مدیریت یکپارچه دارد

یکی از اعضای شورای سیاستگذاری انجمن گردشگری سلامت ایران گفت: شورای راهبری گردشگری سلامت در سال 2015 تشکیل شد و اسناد آن توسط 4 نهاد امضا شد ، اما از آنجا که فقط یک توافقنامه است ، در صورت قانونی ضمانت اجرایی ندارد. ساختارهای این شورا در کابینه یا پارلمان در صورت تأیید اسلام ، می تواند به عنوان یکی از مراجع اصلی در این زمینه سیاست گذاری و اجرا کند.

دکتر پناهی با تأکید بر اینکه مدیریت واحد گردشگری سلامت فقط باید مسئول سیاستگذاری و نظارت باشد ، گفت: بخش دولتی به هیچ وجه نباید در عرصه بنگاه گردشگری سلامت وارد شود ، در اصل ، استراتژی عمومی بخش باید برای انتقال شرکت به بخش خصوصی باشد. شرکتهای گردشگری و تسهیل کننده ، بیمارستانها و مراکز خصوصی درمانی و مسکونی در فرآیند سلامت گردشگری به عنوان حلقه ای از ذینفعان می توانند از کشور مبدا (اولین گردشگر) تا آخرین نقطه در کشور مقصد (گردشگری) در این زمینه از بازاریابی و خدمات نام تجاری برای نقل مکان و سفر ، اقامت و مهمان نوازی و مترجم.

5 دستگاه در این زمینه وزارت میراث ، فرهنگ ، گردشگری و صنایع دستی ، وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی ، وزارت امور خارجه ، اتاق بازرگانی و سازمان نظام پزشکی آنها با هم نقشی را ایفا می کنند و هریک از آنها با توجه به وظایف و استدلال ذاتی خود و البته به حق خود را متولی این حوزه می دانند و هنوز مکانیسم و ​​گفتمان واحدی ندارند.

دبیر سابق شورای راهبردی گردشگری سلامت تصریح کرد: منظور از مدیریت واحد گردشگری انحصار فردی و دولتی نیست ، این نوع مدیریت باید شکل گرفته و در قالب کمیسیون یا شورایی شامل دولت و بخش خصوصی ایفای نقش کند. سازمانها و سازمانهای غیردولتی. شکل شورای عالی و خارج از وزارتخانه باید با حضور همه ذینفعان ، به عنوان مثال ، زیر نظر معاون رئیس جمهور تشکیل شود ، اگرچه دبیرخانه آن می تواند در یکی از وزارتخانه های دائمی یا دوره ای دولت تشکیل شود.

یکی از اعضای شورای سیاستگذاری انجمن گردشگری سلامت ایران افزود: در حال حاضر 80 درصد گردشگری سلامت در جهان مبتنی بر طبیعت درمانی و سلامت و 20 درصد مبتنی بر گردشگری درمانی است اما متاسفانه در ایران سهم طبیعت درمانی و سلامت کمتر از 10 است. سهم طبیعت درمانی و گردشگری سلامت در جهان 640 میلیارد دلار است ، در حالی که کل گردش گردشگری پزشکی 150 میلیارد دلار است.

انتقال مالکیت گردشگری سلامت به بخش خصوصی

مدرس دانشگاه علوم پزشکی ساوه با اشاره به نقش سازمان های مردم نهاد در زمینه گردشگری سلامت ، افزود: فرآیند در این زمینه مستلزم ساختاری هماهنگ و قدرتمند است؛ البته بهترین گروه هایی که می توانند منافع بخش خصوصی و غیردولتی را در این انجمن ها دنبال کنند ، سازمان های غیردولتی هستند. انتقال دولت

دکتر محمد پناهی وی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ICTNN درباره برنامه ریزی و توسعه گردشگری سلامت ، اظهار داشت: ایران به دلیل سابقه پزشکی ، هزینه مناسب و قیمت درمان ، حضور پزشکان متخصص ، خدمات کوتاه جراحی ، اشتراکات فرهنگی با کشورهای بازار هدف ، بسیار ارزشمند است. مخصوصا همسایه ها و البته مهمان نوازی مردم کشورمان سالها ثابت شده است و در زمینه گردشگری سلامت دارای برند است و این ظرفیت وجود دارد که به عنوان قطب گردشگری سلامت در منطقه و حتی در جهان معرفی شود. به

وی بزرگترین مشکل در حوزه گردشگری سلامت را فقدان ساختار فرماندهی واحد دانست و تأکید کرد: گردشگری سلامت از حوزه سیاست گذاری تا اجرا باید دارای مدیریت واحد فراتر از یک وزارتخانه باشد ، از طرف دیگر باید اسناد بالادستی بیشتری تدوین شود. و مقررات و دستورالعملهای مربوطه و ضمانت اجرایی آن باید ابلاغ شود تا توسط ذینفعان و سازمانهای مرتبط در این زمینه پذیرفته و اجرا شود ، که این امر مستلزم مرکزیت و فرماندهی واحد است.

پناهی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر قوانین و سیاست های بالادستی در حوزه گردشگری چندان واضح و صریح نیست؛ اگرچه سند ملی توسعه گردشگری تدوین و ابلاغ شده است که بسیار مهم است ، اما برای روشن شدن اسناد بالادستی ، قوانین دقیق و مقررات مربوطه باید تدوین و ابلاغ شود ، این مقررات می تواند در کنار مدیریت واحد م effectiveثر واقع شود.

رئیس کمیته طبیعت درمانی و سلامت انجمن گردشگری سلامت ایران گفت: با وجود ظرفیت هایی مانند چشمه های آب معدنی و گیاهان دارویی ، متأسفانه طب سنتی با سابقه طولانی در طب ایرانی ، که بخش عمده ای از درمان طبیعت است ، در ایران ناشناخته مانده است. ” و بازیابی هدفمند ، این منطقه را به گردشگران و متقاضیان معرفی کنید.

تیم تحرریه شبکه خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات

وی با تأکید بر اینکه گردشگری سلامت یک فرایند بین بخشی است ، گفت: “یک اداره یا دستگاه نمی تواند مسئولیت این حوزه را به تنهایی بر عهده بگیرد. از سوی دیگر ، مهمترین عامل تأثیرگذار بر این نوع فرآیندها ، وجود یک مدیریت واحد است. ، هم در حوزه کلان و هم در سیاستگذاری در دو حوزه اجرایی و عملیاتی باید مورد توجه قرار گیرد ؛ اگرچه دستگاههای ذی ربط وظایف ذاتی خود را در زمینه گردشگری سلامت نسبتاً خوب انجام می دهند ، اما چون فرآیند مدیریت واحد شکل نگرفته است ، نتیجه مطلوب حاصل می شود. به دست نیامد.

پناهی تصریح کرد: در نهادهای مرتبط با گردشگری ، سلامت هر ساختار یا وزارتخانه دارای یک سری قوانین و وظایف ذاتی است و امکان عدم رعایت یا ابطال برخی قوانین در هر ساختار وجود دارد ؛ برای پیگیری کانال های قانونی جدی ، باید یک ساختار مدیریتی واحد فراتر از یک وزارتخانه ایجاد شود.

رئیس کمیته طبیعت درمانی و سلامت انجمن گردشگری سلامت ایران ، با آسیب شناسی توسعه این نوع گردشگری در ایران ، گفت: آیا.

این مدرس دانشگاه تصریح کرد: بسیاری از مشکلات و موانع موجود در مسیر برنامه ریزان و دست اندرکاران حوزه سلامت گردشگری به دلیل عدم تعریف صحیح و روشن از شرح وظایف است؛ به عنوان مثال ، وزارت میراث ، فرهنگ ، گردشگری و صنایع دستی به شرکت های گردشگری سلامت ب آنها ذکر می کنند ، اگر در قوانین و مقررات فعالیت این شرکتها مواردی ذکر شده باشد و در دستورالعمل های زیر موارد دیگر به آنها اطلاع داده شود. قبلاً ، این مورد وجود داشت که هر شرکتی با بند B می تواند یک گردشگر ورودی داشته باشد ، اما در دستورالعمل های اطلاع رسانی بعدی گواهی گردشگری سلامت اضافه می شود که طبق مقررات ، هیچ تعهد قانونی ندارد و فقط یک توافق درون ساختار است.

گردشگری درمانی و پزشکی (گردشگری پزشکی) ، طبیعت درمانی (درمان طبیعت) و گردشگری سلامت (گردشگری سلامتی) ستون های اصلی گردشگری سلامت (گردشگری هلث) ؛ اگرچه گردشگری سلامت یکی از مهمترین و در حال رشدترین بخشهای تجارت بین المللی گردشگری در جهان است ، اما در ایران با همه پتانسیلهای ارزشمند و غنی ، این حوزه مورد غفلت واقع شده است.

تحریریه ICTNN شبکه خبری