استفساریه عادل فردوسی پور با ما نبود/ دولت قبل مانع از همکاری وزرا با ساترا شد

به گزارش ICTNN، رئیس سازمان صدا و سیما در آخرین روز بهمن ماه حکمی را صادر کرد سعید مقیسه به سمت قائم مقامی و ریاست صدا و سیما مقررات نظارتی صوتی و تصویری در فضای مجازی (ساترا) منصوب و در نتیجه ریاست سیدصادق امامیان در ساترا به پایان رسید. پیش از سعید مقیسه، سید صادق امامیان دو سال و چند ماه در راس این تشکل پرحاشیه بود.

امامیان در گفت و گو با خبرنگار ICTNN به تشریح تلخی های سال های مدیریت خود پرداخت. او از دستاوردها و ناکامی های خود و از آرزوهایی که در این مدت کوتاه محقق نشدند صحبت کرد. وی معتقد است که مجلس باید قانون ساترا را تکمیل کند. وی در خصوص اختلافات صداوسیما و رسانه های خصوصی تاکید کرد که نباید دعوای بزرگ و جهانی رسانه ای را به دعوای داخلی تقلیل دهیم. در یک طرف این مبارزه جهانی به رهبری هالیوود و دره سیلیکون ایالات متحده و در طرف دیگر بقیه جهان است. وی در خصوص ممنوعیت ورود برخی مجریان به شبکه نمایش خانگی گفت: با رئیس سابق ساترا ما در مورد همه چیز صحبت کردیم. از ناقص بودن سریال قبله عالم تا اینکه دعوای سیاسی سازمان صدا و سیما با دولت قبل. مشروح این گفتگو در سه قسمت تقدیم مخاطبان می شود. قسمت دوم پیش روی شماست.

من دعوای صداوسیما و رسانه های خصوصی را نمی بینم

هر مخاطبی در طول سال تعداد انگشت شماری سریال ایرانی را می بیند. وقتی همه آنها را از شبکه نمایش خانگی انتخاب می کند، مخاطب تلویزیون افت می کند. رقابت یعنی انزوای تلویزیون. اکنون می بینیم که در رسانه های ما بیشتر از سریال های نمایش خانگی صحبت می شود تا تلویزیون. شما این رقابت را احساس نمی کنید؟

شما یک نمونه بسیار خاص از رقابت را انتخاب کردید. حوزه رسانه بسیار متنوع تر و پیچیده تر از چند سریال است. اگر سریال های تلویزیونی در مقاطعی دیده نمی شوند، من شبکه نمایش خانگی را مقصر نمی دانم. قطعاً بخشی از تقصیرها متوجه ضعف سریال سازی در تلویزیون در آن مقطع زمانی خاص خواهد بود. از طرفی شما اصحاب رسانه چون اغلب در تهران هستید فکر می کنید همه ایران مشغول تماشای نمایش های خانگی هستند. آمار مشاهده نمایش خانه رسانه را زده اید. در حالی که هنوز تعداد سریال های نمایش خانگی دیده شده قابل مقایسه با تلویزیون نیست. به طور کلی باید در تلویزیون افت داشتیم. اما در حال حاضر که یک سریال تلویزیونی به دست مخاطبانش می رسد، هیچکس نمی تواند با آن رقابت کند.

تلویزیون محدود به سریال نیست. نباید دعوای رسانه ملی و خصوصی را به سریال تقلیل دهیم. اقتدار رسانه ملی با تلفیقی از محتوای خبری، نمایشی، مستند و تلویزیونی به هیچ وجه با چند سریال تهدید نمی شود. جامعه ما دیگر بر سر سریال های تلویزیونی و نمایش های خانگی دعوا نمی کند.

الان حتی در کشورهای انگلیسی زبان هم می گویند لهجه ما دارد از بین می رود و مصرف جوانان ما به سمت سریال های آمریکایی می رود. چالش اصلی در واقع این است. نباید از اختلاف رسانه ای بزرگ و بین المللی بکاهیم. در یک طرف این مناقشه، دنیایی است که غول های تکنولوژی و سریال سازی آمریکایی رهبری می کنند و در طرف دیگر، بقیه دنیا. من دعوای صداوسیما و رسانه های خصوصی را نمی بینم. ما و حتی بسیاری از کشورهای دیگر در یک جبهه هستیم. جبهه مقابل آنقدر قوی است که ما در یک جبهه هستیم. ما نباید نوک بینی خود را ببینیم. مصرف رسانه ای جوانان ما و کل جهان به طرز عجیبی با مصرف رسانه های غربی و حتی محتوای غربی در بستر رسانه ای ایران متعادل می شود.

به عنوان یک خبرگزاری می توانید با سایر خبرگزاری های محلی رقابت کنید. اما در نهایت یک اختلاف جهانی وجود دارد. اگر همه تلاشمان را کنار هم بگذاریم، سهم کوچکی در سیل اخباری که در راه است خواهیم داشت.

ساترا جلوی مجریان را نگرفت

تعدادی از مجریان مانند رامبد جوان، احسان علیخانی و فردوسی پور خواهان اجرای برنامه در شبکه نمایش خانگی بودند که گفته می شد ساترا و صداوسیما مانع اجرای آن شدند. مثلا یکی از موارد مربوط به عادل فردوسی پور است.

مطمئناً جلوی او را نگرفتیم. اساساً بخش‌های دیگر صدا و سیما هیچ قصد و سازوکاری برای تحمیل دیدگاه‌های خود به سترا نداشتند. هر رسانه باید در یک روند قانونی یک سری استعلامات اولیه را برای فعالیت و محتوای مورد نظر خود ارائه کند. مدارک لازم در مورد آقای فردوسی پور ارائه نشد. ساترا توانایی یا ابزار ورود و اطلاع از جزئیات و مکانیسم استعلام سایر دستگاه ها را ندارد. البته اگر از من بپرسید به عنوان یک کارشناس که دیگر در ساترا نیستم، می گویم که بردن چهره های رسانه ای از رسانه ای به رسانه دیگر باید مشمول قوانین مالکیت معنوی باشد. وقتی این افراد از پول و اموال عمومی استفاده می کنند، این نظام حقوقی باید قوی تر باشد. صدا و سیما آمادگی دفاع از اموال خود را نداشت و ندارد. صدا و سیما چهره می سازد; اما نمی تواند از این دارایی های عمومی محافظت کند. البته این قاعده مختص سازمان نیست. از این پس شاهد این نوع جنجال بین جرعه ها و سرمایه های رسانه های خصوصی نیز خواهیم بود.

ساترا اجازه ورود نداشت

اگر عادل فردوسی پور ممنوع التصویر نمی شد، آیا اجازه ورود به ساترا را می دادند؟

ساترا اجازه ورود نداشت. ساترا زمانی مجاز به ورود است که مبنای قانونی داشته باشد. اگر امثال ایشان در یک روال قانونی به رسانه دیگری مراجعه کنند، بدون تضییع حق رسانه ملی، اقدام مثبتی است. تامین امنیت سرمایه گذاری و مالکیت در رسانه یکی از اهداف ساترا است. این صنعت زمانی شکل می گیرد که نظام حقوقی آن بتواند از حقوق نویسندگان حمایت کند. ما اکنون از نعمت برق استفاده می کنیم. اگر بفهمیم برق این اتاق دزدیده شده و از برق عمومی دزدیده شده است، خوشحال نخواهیم شد. اگر اینطور باشد صنعت برق کشور ورشکست می شود.

اگر کسی بخواهد توانایی های خود را در رسانه های بخش خصوصی نشان دهد چه؟

چیزی به نام تضاد وجود ندارد و البته مثال ها پیچیدگی های دنیای واقعی را نشان نمی دهند. اما ممکن است شرکت برق بگوید من نمی خواهم برق این منطقه ساخته شده غیرقانونی را تامین کنم و این استدلال را برای توسعه بلندمدت کشور قابل قبول بدانید. در هر صورت، نکات من لزوماً به شخص خاصی اشاره نمی کند اینطور نبود، چون تکرار می کنم، اساساً ساترا به دلیل عدم دریافت استعلام و مدارک لازم اطلاعی ندارد یا دخالتی نمی کند.

هیچ درخواستی برای رد کردن وجود نداشت

* احسان علیخانی و رامبد جوان چطور؟

ساترا هیچ گونه ورود به حوزه قضایی افراد ندارد و فقط مجاز به تنظیم محتوا و رسانه است. پرس و جو کار ما نیست هیچ جا یادم نمی آید که فلان مجری بخواهد اجرا کند و ساترا مخالف باشد. من حتی یک پرس و جو منفی در مورد این افراد به یاد ندارم. هیچ استعلام مثبتی در مورد آقای فردوسی پور دریافت نکردیم. اما حتی یک درخواست هم برای رد شدن دو نفر دیگر وجود نداشت. درباره آقای فردوسی پور درخواستی مطرح شد که به دلیل نقص مدارک به شورا ارائه نشد.

می خواستم ساترا از روی صندلی بلند شود

* مسئولیت شما در ساترا به پایان رسیده است. در چه شرایطی این سازمان را به مدیر بعدی واگذار می کنید؟

ما ساترا را در شرایطی تحویل می دهیم که چیزی فراتر از یک ساختار و در واقع یک «نهاد» به معنای سیاست گذاری ایجاد شده است. این نهاد شامل ساختار، مقررات، سنت ها و دانش و مفاهیم مرتبط با آن در زمینه شکل گیری، نهادینه سازی و عملکرد است. من می خواستم ساترا به سمت مسئولیت پذیری و شفافیت حرکت کند. ساترا نسبت به آنچه اتفاق می افتاد بی تفاوت نبود. سایت فعال بود من شخصاً چندین نامه به مقامات مختلف ارسال کردم و توضیح دادم که چرا کاری را انجام می دهم. ساترا در روابط عمومی فعال بود و با رسانه ها صحبت می کرد. او همچنین از ابزارهای شبکه های اجتماعی به خوبی استفاده کرد. بر خلاف سنت مالو، هیئت حاکمه ما یاد گرفته است، اصلاً نیازی به پاسخگویی نیست. مگر اینکه فشار خیلی سنگین باشد.

شاخص جوانگرایی و تحول سازمانی هم برای ما مهم بود. سازمانی ایجاد کردم که اکثر مدیران آن جوان بودند و فضای دیجیتال را می شناختند. ما جوانان عملگرا را وارد ساترا کردیم که در مجموع پاسخ مثبت دادند.

می خواستم ساترا کمی از روی صندلی بلند شود. حوزه رسانه های دیجیتال و مدرن با سایر نقاط کشور مرتبط است. ساترا سخاوتمندانه صندلی هایی را برای نمایندگی بقیه کشور فراهم کرد. ساترا اولین کسی بود که با وزارت ارشاد، ارتباطات، قوه قضائیه و مجلس همکاری کرد. در دولت قبل هر یک از معاونین وزیر را به دفترم دعوت کردم و با همه اینها پیش نویس تفاهم نامه ای نوشتم. دولت و وزرای مربوطه وقتی می خواستند این افراد را امضا کنند تحریم کردند. دیدگاه های حزبی و سیاسی مانع از توسعه همکاری ها به دلخواه ما شد. در دولت جدید در این زمینه بیشتر موفق بودیم. با وزیر ارتباطات و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ارتباط خوبی برقرار کردیم. با ذکر نمونه های موفق تاکید می کنم که ما البته بهترین همکاری را با قوه قضائیه به ویژه دادستان کل کشور داشتیم. اجازه بدهید از این فرصت استفاده کنم و از این همکاری که بسیار مترقی و مطابق با معیارهای فرقه گرایی در کشور ما بود، تشکر کنم.

ساترا مردم را فقط اهرم نمی دید. او ابزار کار خود را دید. ما معاون کاربران را ایجاد کردیم و تنها وظیفه آن ارتباط با بدنه نظام است. این رویکرد اجتماعی ساترا چهارمین شاخصی است که می خواهم بر آن تاکید کنم.

شناخت بازار و خصوصی سازی رسانه ها نیز شاخص دیگری بود. من همیشه تاکید کرده ام که ما طرف یک بازار هستیم و باید بتوانیم ثبات و تداوم این بازار را تضمین کنیم. مقررات ما اگر به منافع بخش خصوصی لطمه بزند قطعا اشتباه است. در عین حال نباید به بخش خصوصی اجازه داد که سر کاربران کلاه بگذارد و از تبلیغات دروغین کسب درآمد کند. کل بسته مقررات اقتصادی ما یک نوآوری است. گفتیم بعد اقتصادی رسانه را نباید نادیده گرفت.

شاخص بین المللی بودن برای ما مهم بود. ما مرزی نداریم که خارجی ها نتوانند در رسانه ها دخالت کنند. هیچ مرزی برای نفوذ بین المللی ما وجود نداشت. سعی کردیم با دانش و ادبیات و چالش های بین المللی آشنا شویم. «ساترا به نسبت اندازه اش»سازمان یافته ترین کشور در عرصه بین المللی بود. تعداد سخنرانی های نمایندگان ساترا در کنفرانس های بین المللی و میزان شناخته شدن ساترا در عمر یک و نیم ساله اش قطعا بی نظیر است.

ساترا مرکز داده را گرفت اما در این زمینه چندان موفق نبود. به جای داشتن یک اصل ثابت، باید به داده ها نگاه کنیم و تصمیمات عملی و مبتنی بر داده بگیریم. مثلاً وقتی متوجه می شویم که سبد جوانی جوانان ما به سمت رسانه های غیر ایرانی رفته است، قطعا دعوای انحرافی است که وارد دعوای دو سریال شبکه نمایش خانگی شویم. اگر در این دعوا گیر کردم، زمین بازی را اشتباه گرفتم. واقعیت های صحنه چیز دیگری را نشان می دهد.

سختی رگولاتور ایستادن در وسط بازی است که خودش یا علاقه واقعی به آن ندارد یا نباید داشته باشد. نقش تنظیم کننده نقش «واسطه و همسویی» است. عموم مردم یک سری علایق دارند. مردم نگران محتوای فرهنگی و هویت اجتماعی هستند. از سوی دیگر بخش خصوصی نگران سرمایه گذاری و امنیت شغلی خود است. رگولاتوری یعنی زمانی که بتواند میانجی خوبی بین دو طرف باشد و بین نیازهای عمومی جامعه و نیازهای تجارت خصوصی رابطه برقرار کند.