باور عمومی بر این است که بیشتر آب ماه توسط سیارک ها و دنباله دارهایی که با ماه برخورد کرده اند رسوب کرده است. حدود 3.5 میلیارد سال پیش، استدلال شد که زمانی که منظومه شمسی حدود 1 میلیارد سال سن داشت، اولین سیارات درونی و ماه زمین شاهد برخوردهای سیارکی با شدت غیرعادی بودند.
تیم تحرریه شبکه خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات
کلتسککا گفت: «از آنجایی که تیم آرتمیس ناسا قصد دارد یک کمپ پایه در قطب جنوب قمر بسازد، یون‌های آبی که سال‌ها قبل از جو زمین ظاهر شده‌اند، می‌توانند برای حفظ زندگی فضانوردان استفاده شوند».
ادامه مطلب
به گزارش Phys، این مطالعه که توسط Gunter Koltschka، استاد موسسه ژئوفیزیک دانشگاه انجام شد، اعتباری به تحقیقات آب در قطب شمال و جنوب ماه می‌افزاید. آب را از اهداف پیدا کنید پروژه آرتمیس ناسا به دلیل حضور طولانی مدت انسان در ماه مورد شکایت قرار گرفته است. ناسا قصد دارد در این دهه انسان ها را به ماه بازگرداند.
یون های هیدروژن و یون های اکسیژن از موسسه ژئوفیزیک فیربنکس در دانشگاه آلاسکا جو فوقانی زمین بیرون آمدن و ترکیب روی ماه، ممکن است یکی از منابع شناخته شده ماه برای آب و یخ باشد.
تحقیقات جدید تخمین می‌زند که مناطق قطبی ماه ممکن است تا 3500 کیلومتر مکعب (840 مایل مکعب) یا بیشتر یخ سطحی دائمی یا آب مایع زیرزمینی ایجاد شده توسط یون‌های آزاد شده از جو زمین داشته باشند. این حجم با دریاچه هورون در آمریکای شمالی، هشتمین دریاچه بزرگ جهان قابل مقایسه است.
