اشتغال عامل موثری در رشد اقتصادی، توزیع درآمد و حفظ کرامت انسانی است. بنابراین می توان بیکاری را منشأ ناهنجاری های متعدد و پیامدهای زیانبار اقتصادی و اجتماعی دانست.
به گزارش ICTNN، ابراهیم وکیلی – فعال حوزه فناوری اطلاعات – در یادداشتی که در اختیار ICTNN قرار گرفته است، نوشت: ساختار جمعیتی کشورهای آسیایی و عرضه فراوان نیروی کار و همچنین نبود امکانات مناسب و نبود تقاضای کافی باعث بیکاری شده است. یکی از مهمترین مشکلات اقتصادی – جامعه این کشورها شده است.
نتایج طرح سرشماری نیروی کار ایران در بهار امسال نشان می دهد که نرخ بیکاری افراد 15 سال به بالا 7.7 درصد از جمعیت شاغل است. نرخ بیکاری گروه سنی 18 تا 35 سال نیز در بهار امسال 15 درصد بوده است. اگرچه تحریمهای اقتصادی یکی از موانع اصلی رشد اقتصادی و در نتیجه ایجاد اشتغال بوده است، اما مهمترین عنصر بیکاری 15 درصدی، عدم تطابق مهارتهای نیروی کار با نیازهای نیروی کار است. راه رفتن
اقتصاد قوی نوآوری و پیشرفت تکنولوژیکی را تشویق می کند و توسعه را ارتقا می دهد. وقتی کسب و کارها رشد می کنند، در تحقیق و توسعه سرمایه گذاری می کنند که منجر به اکتشافات پیشگامانه و فناوری های نوآورانه می شود. نوآوری نه تنها به بهره وری کمک می کند، بلکه رقابت پذیری را افزایش می دهد و کشورها را در صدر بازارهای جهانی قرار می دهد. منابع علمی تاکید می کنند که اقتصاد جدید نتیجه دو عامل جهانی شدن تجارت و انقلاب فاوا (ارتباطات و فناوری اطلاعات) است.
کشورهایی مانند ژاپن که منابع طبیعی کمی دارند بر اساس این نیروی انسانی ارزش افزوده ایجاد می کنند یا بسیاری از کشورهای اروپایی به همین ترتیب بخش قابل توجهی از اقتصاد آنها حاصل فعالیت های حاصل از دستاوردهای علمی است.
گسترش فاوا مطمئناً بر وضعیت نیروی کار و اشتغال تأثیر مثبت دارد و ساختار اشتغال را به اشکال مختلف تحت تأثیر قرار می دهد. فاوا همچنین فرصت های شغلی جدیدی مانند مدیر شبکه، کارشناس اطلاعات و … ایجاد می کند.
وزارت بازرگانی ایالات متحده دو تعریف مستقل برای نیروی کار اصلی فناوری اطلاعات و مشاغل مرتبط با فناوری اطلاعات ارائه می دهد. نیروی کار اصلی شامل مشاغلی است که نقش مهمی در توسعه فناوری اطلاعات ایفا کرده اند، از جمله دانشمندان کامپیوتر، مهندسان کامپیوتر، تحلیلگران سیستم و برنامه نویسان کامپیوتر، و مشاغل مرتبط با فناوری اطلاعات شامل 23 حرفه مرتبط با این فناوری است.
در هر صورت تربیت نیروی کار در حوزه فناوری اطلاعات باعث پیشرفت فاوا و تیزتر شدن ذهن و تخصصی شدن حرفه ها می شود. بنابراین توسعه آموزش فناوری اطلاعات را می توان به خرد و کلان تقسیم کرد. در بخش خرده فروشی باعث افزایش مهارت ها و کاهش بیکاری شده است که خود تأثیر مثبتی بر سایر مسائل اجتماعی دارد. در سطح کلان، این رویکرد می تواند رقابت پذیری اقتصاد، حضور اقتصاد در بازار جهانی و افزایش تولید ناخالص داخلی را برجسته کند.
اکنون که شورای اسلامی در حال بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم است، باید به این نکته توجه داشته باشد که موضوع آموزش به ویژه در حوزه فناوری اطلاعات نیازمند توجه ویژه است چرا که طبق شواهد علمی و تجربی. ، این توجه سرمایه گذاری عظیمی در جهت رشد اقتصادی است و مشکلات کشور کاهش می یابد.
ICTNN
تیم تحرریه شبکه خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات