ICTNN/ خراسان رضوی Chatbot GHT (ChatGPT)، محصول هوش مصنوعی که در نوامبر 2022 وارد دنیای زندگی بشر شد، توانایی شگفت انگیزی در مقاله نویسی، شرکت در بحث های فلسفی و تولید کدهای کامپیوتری دارد، اما خطرات این چت بات محبوب چیست؟ او
با پیشرفت روزافزون هوش مصنوعی، بسیاری از مردم این خطر را احساس کردند و خواستار مقررات فوری در این زمینه شدند. بسیاری از کشورهای جهان در حال تصویب قوانین مربوط به استفاده از هوش مصنوعی هستند و یا در شرف اجرای آن هستند و ایالات متحده آمریکا نیز بررسی قوانین احتمالی برای تنظیم هوش مصنوعی را در دستور کار خود قرار داده است و اخیرا فعالیتهای اولیه و خاص، سرنخهایی درباره نحوه تفکر دولت فدرال ایالات متحده در مورد هوش مصنوعی و نحوه اداره آن در آینده به دست میدهد.
موسسه ملی فناوری و استاندارد
در 26 ژانویه 2023، مؤسسه ملی استانداردها و فناوری (NIST)، آژانسی از وزارت بازرگانی ایالات متحده، چارچوب مدیریت ریسک هوش مصنوعی 1.0 (RMF) خود را به عنوان راهنمایی داوطلبانه و نه وزارتی برای شرکتهای فناوری که طراحی میکنند، منتشر کرد. توسعه، استقرار یا استفاده از سیستم های هوش مصنوعی و هدف آن کمک به مدیریت ریسک های متعدد هوش مصنوعی خواهد بود. فراتر از مدیریت ریسک، هدف این قوانین ترویج توسعه و استفاده قابل اعتماد و مسئولانه از سیستم های هوش مصنوعی است.
به عنوان هماهنگ کننده فدرال استانداردهای هوش مصنوعی، موسسه ملی فناوری و استانداردها با دولت ها و رهبران صنعت در ایالات متحده و خارج از کشور همکاری می کند تا استانداردهای فنی را برای ترویج پذیرش هوش مصنوعی توسعه دهد. علاوه بر این، بخش 5301 قانون مجوز دفاع ملی برای سال مالی 2021 به مؤسسه ملی فناوری و استاندارد دستور داد تا یک چارچوب مدیریت ریسک داوطلبانه برای سیستمهای امنیتی ایجاد کند. هوش مصنوعی مورد اعتماد به عنوان بخشی از چارچوب مدیریت ریسک هوش مصنوعی است. اگرچه چارچوب مدیریت ریسک هوش مصنوعی داوطلبانه است، اما نمای کلی خوبی از ملاحظاتی ارائه میکند که دولت فدرال احتمالاً برای مقررات آتی هوش مصنوعی در نظر میگیرد، و همانطور که تکامل مییابد، در نهایت میتواند به عنوان یک استاندارد صنعتی اتخاذ شود. که در زیر به جنبه های کلیدی آن اشاره شده است. خلاصه شده است.
یک تصدیق کلیدی توسط چارچوب مدیریت ریسک هوش مصنوعی این است که انسان ها به طور کلی تصور می کنند که سیستم های هوش مصنوعی عینی و با عملکرد بالا هستند. این فرض می تواند به طور ناخواسته به افراد، جوامع، سازمان ها یا اکوسیستم های بزرگتر از جمله محیط زیست آسیب برساند. افزایش قابلیت اطمینان یک سیستم هوش مصنوعی می تواند به کاهش خطر این آسیب کمک کند. چارچوب ریسک هوش مصنوعی قابلیت اطمینان را به عنوان داشتن هفت ویژگی تعریف شده تعریف می کند:
1. ایمن بودن: ارائه نظارت در زمان واقعی، پشتیبان گیری یا سایر مداخلات سیستم هوش مصنوعی برای جلوگیری از آسیب جسمی یا روحی، یا به خطر انداختن جان، سلامت یا دارایی انسان.
2. ایمن و انعطاف پذیر باشید: از پروتکل هایی برای جلوگیری، محافظت در برابر یا پاسخ به حملات علیه سیستم هوش مصنوعی و مقاومت در برابر حوادث نامطلوب استفاده کنید.
3. قابل توضیح و تفسیر: درک و زمینه سازی مناسب مکانیسم های یک سیستم هوش مصنوعی و همچنین خروجی های آن.
4. افزایش حریم خصوصی: حفاظت از استقلال انسان با حفاظت از ناشناس بودن، محرمانه بودن و کنترل.
5. بی طرف باشید: ترویج برابری و مدیریت سوگیری های سیستمی، محاسباتی، آماری و شناختی انسانی
6. پاسخگویی و شفافیت: اطلاعات مربوط به سیستم هوش مصنوعی را در دسترس افرادی قرار دهید که در مراحل مختلف چرخه حیات هوش مصنوعی با آن تعامل دارند و اقدامات سازمانی و حاکمیتی را برای کاهش آسیب و حفظ آن حفظ کنید.
7. اصالت و قابلیت اطمینان: نشان دادن با آزمایش یا نظارت مداوم برای تأیید اینکه سیستم هوش مصنوعی طبق برنامه کار می کند.
چارچوب مدیریت ریسک هوش مصنوعی همچنین خاطرنشان کرد که سیستم های هوش مصنوعی در معرض خطرات منحصر به فردی مانند موارد زیر هستند:
• استفاده از داده های شخصی ممکن است شرکت های هوش مصنوعی را در معرض قوانین حریم خصوصی دولتی یا سایر خطرات حفظ حریم خصوصی به دلیل قابلیت های تجمیع داده های هوش مصنوعی قرار دهد.
• مجموعه داده های آموزشی ممکن است مشمول حفاظت از حق نسخه برداری باشد.
• مشکلات کیفیت داده ها (از جمله داده های نادرست، ناقص یا مغرضانه) می تواند بر قابلیت اطمینان سیستم های هوش مصنوعی تأثیر بگذارد.
• در مورد روش ها و معیارهای اندازه گیری قوی و قابل تأیید اتفاق نظر وجود ندارد.
چارچوب مدیریت ریسک هوش مصنوعی چهار عملکرد کلیدی هوش مصنوعی را ترسیم می کند که در طول چرخه حیات یک سیستم هوش مصنوعی برای مدیریت ریسک استفاده می شود و این عملکردهای اصلی را به زیر مجموعه های اضافی تقسیم می کند. Playbook با چارچوب مدیریت ریسک هوش مصنوعی موارد زیر را برای کمک به سازمان ها در اجرای این عملکردهای ضروری ارائه می دهد:
1. طرح: جمع آوری دانش کافی در مورد سیستم هوش مصنوعی برای اطلاع رسانی تصمیمات سازمانی در طراحی، توسعه یا استقرار آن؛
2. اندازه گیری: اجرای فرآیندهای آزمایش، ارزیابی، تأیید و اعتبارسنجی برای اطلاع رسانی تصمیمات مدیریت.
3. نظارت: فرهنگ سازمانی ایجاد کنید که مدیریت ریسک هوش مصنوعی را در سیاست ها و عملیات خود گنجانده، آنها را به طور موثر اجرا کند و مسئولیت پذیری و تنوع، برابری و شمول را ارتقا دهد.
4. مدیریت: اولویت بندی و نظارت بر ریسک سیستم هوش مصنوعی و واکنش و بازیابی حادثه خطر باید در نظر گرفته شود.
کمیسیون تجارت فدرال
علاوه بر انتشار چارچوب مدیریت ریسک هوش مصنوعی توسط مؤسسه ملی فناوری و استانداردها، برخی از دستورالعملهای اخیر نیز توسط نهادهای دیگر در دولت فدرال تهیه شده است. به عنوان مثال، کمیسیون تجارت فدرال پیشنهاد کرده است که ممکن است به زودی نظارت خود را بر شرکت هایی که از هوش مصنوعی استفاده می کنند، تقویت کند. نکته قابلتوجه، کمیسیون تجارت فدرال اخیراً پستهای وبلاگ مختلفی از جمله «ادعاهای هوش مصنوعی خود را کنترل کنید» و «رباتهای چت، دیپفیکها و کلونهای صوتی» منتشر کرده است. انتشار “کلاهبرداری های هوش مصنوعی برای فروش” به شرکت ها هشدار داد که از اقدامات ناعادلانه یا فریبنده خودداری کنند.
سازمان غذا و دارو
برای شرکتهایی که علاقهمند به استفاده از فناوریهای هوش مصنوعی برای تصمیمگیری مراقبتهای بهداشتی هستند، سازمان غذا و دارو (FDA) برنامههایی را برای تنظیم بسیاری از ابزارهای پشتیبانی تصمیمگیری مبتنی بر بالینی در مورد هوش مصنوعی به عنوان دستگاهها اعلام کرده است.
در حالی که اقدامات اخیر به تفصیل توسط مؤسسه ملی فناوری و استانداردها، کمیسیون تجارت فدرال و سازمان غذا و دارو منتشر شده است، اجمالی از مقررات آتی هوش مصنوعی ایالات متحده ارائه شده است، شکی نیست که در حال حاضر، قوانین سریع کمی وجود دارد. یکی وجود دارد که شرکت های هوش مصنوعی آمریکایی می توانند روی آن کار کنند. به نظر می رسد اجتناب ناپذیر است که مقررات به یک شکل ظاهر شود، اما چه زمانی این اتفاق می افتد، هیچ کس نمی داند.
مراجع
www.euronews.com
www.Reuters.com
www.openaccessgovernment.org
ICTNN
تیم تحرریه شبکه خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات