از بین بردن اینترنت کلاس و حذف فیلتر. از قول تا واقعیت

به گزارش ICTNN، اینترنت به کسب و کارها، سازمان ها، دولت ها، مدارس و حتی افراد این امکان را داده است که اطلاعات خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارند و از آن بهره برداری کنند و به گفته تحلیلگران، اگر کاربران از اینترنت پرسرعت، منابع نامحدود استفاده کنند، می توانند این کار را انجام دهند. با کیفیت بهتر

در این بین، بحثی با عنوان کلاس اینترنت و امکان استفاده از آن برای کاربران خاص مطرح شد که از نیمه دوم سال 1401 پس از اعمال محدودیت بر برخی پلتفرم های خارجی آغاز شد. هرچند مسئولان حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات در آن زمان این موضوع را تکذیب کردند.

گفته شد در این طرح کاربران در بخش‌های مختلفی طبقه‌بندی می‌شوند و هر بخش دارای اینترنت با محدودیت تعریف شده بر اساس مقررات است. به عنوان مثال، فریلنسرها از جمله کسانی هستند که می توانند از اینترنت بدون فیلتر یا دوره استفاده کنند. در واقع در آیین نامه حمایت از فریلنسرهای فعال در حوزه اقتصاد دیجیتال مصوب آذرماه 1401 در حوزه اقتصاد دیجیتال، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات موظف شد دسترسی به اینترنت پرسرعت و پایدار را فراهم کند. زیرساخت با سطح دسترسی مناسب برای افراد دارای اعتبار در پایگاه داده ارائه شود.

چه کسانی می توانند اینترنت بدون فیلتر دریافت کنند؟

علاوه بر موارد ذکر شده، طبق تعریف اصلی اینترنت، اساتید دانشگاه نیز گروه دیگری بودند که انتظار می رفت از این نوع اینترنت بهره مند شوند. در این زمینه، به گفته برخی از مسئولان، گفته شده است که اساتید دانشگاه به دلیل کار تحقیقاتی خود به اینترنت و سرعت بالا نیاز دارند. پس از چند ماه اعلام شد که فرآیندهای مربوط به اختصاص اینترنت باز به اساتید دانشگاه تکمیل و ابلاغ می شود.

اما استفاده از این نوع اینترنت باعث نارضایتی مردم و برخی مسئولان و فعالان عرصه ارتباطات شده است. برخی از کارشناسان معتقدند که به طور کلی اینترنت کلاسی یک ایده بد و یک اقدام بد است و جدا کردن گروهی از کاربران به این معنا که به اینترنت متفاوتی نیاز دارند، کار خوبی نیست.

آنها می گویند تنها گروه کاربری که می توان از هم جدا کرد کودکان هستند که البته با تشخیص والدین می توانند اینترنت محدودی را در اختیار کودکان قرار دهند و این توجیه دارد. اما بر این اساس با توجه به این طرح به جز کودکان، برنامه نویسان، اساتید دانشگاه، دانشجویان و سایر اقشار را با مشکلات فراوانی مواجه می کند و از نظر اجتماعی نیز مشکلاتی را ایجاد می کند و حس بدی به افراد می دهد و در عمل این امر راهی در اطراف آن باز خواهد کرد. مثلاً با واگذاری آن به دانش آموزان، همه سعی می کنند به اینترنت دانشجویی متصل شوند و از آنجایی که محدودیت غیرمنطقی است، دائماً از آن عبور می شود. بنابراین جدای از اثرات اجتماعی، اجرای این طرح از نظر فنی آسان نیست.

گفتنی است، در دولت سیزدهم تاکید شد که چیزی به نام اینترنت کلاسی وجود ندارد و همه مردم برای آنها خاص هستند، پس از گذشت حدود دو سال از معرفی استفاده از این نوع اینترنت، وعده داده شد ادامه حذف محدودیت ها از پلتفرم های فیلتر شده و ممکن است تحقق آن بی معنی شود. سوالی که حسین افشین – معاون علمی – در نشست خبری به آن اشاره کرد.

اجرای اینترنتی یک عمل فحاشی طبقاتی بود

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر بحث اینترنت سر کلاس و اینکه آیا در چارچوب علم، فناوری و اقتصاد ریاست جمهوری برای اعضای پارک فناوری پردیس اینترنت بدون فیلتر در نظر گرفته شده است، گفت: چرا فقط پارک فناوری پردیس بدون فیلتر دریافت می کرد. دسترسی به اینترنت و این برای سایر پارک ها لحاظ نشده است، زیرا پارک فناوری پردیس تنها پارک زیر مجموعه این معاونت است و پیگیری هایی برای تحقق این امر انجام شد.

افشین تاکید کرد: به نظر من اجرای اینترنت کلاسی در پارک فناوری پردیس برای برخی فناوران و شرکت ها ناخوشایند است و اصلا نباید چنین چیزی اعلام می شد و شخصا با اینترنت کلاسی موافق نیستم.

برخی از تحلیلگران بر این باورند که اینترنت، آب، برق و گاز مانند سایرین مشکلات خاصی نیستند، بلکه مشکلاتی هستند که مردم به طور مستقیم روزانه با آن مواجه هستند. مثلاً در حوزه پولی ممکن است بسیاری از افراد مستقیماً درگیر آن نباشند و هدف این سیاست نباشند، اما در حوزه اینترنت افراد مستقیماً هدف این سیاست هستند و اگر تبعیض یا نارضایتی وجود داشته باشد، آنها به طور مستقیم آن را درک کنند، بنابراین سیاست گذاران باید به پیامدهای اجتماعی مشکلات و تصمیمات نیز توجه کنند.

ICTNN