فریادی که بی نتیجه ماند؛ ماجرای شکایت رسانه های اجتماعی در سنا

به گزارش ICTNN، والدینی که با عکس های قاب شده فرزندانشان آمده بودند، می خواستند حقیقتی تلخ را فاش کنند: سکوهایی که قرار بود فضایی برای سرگرمی و تعامل باشد، حالا به ابزاری برای بدرفتاری، بدرفتاری و حتی مرگ کودکان تبدیل شده اند! یکی از محورهای اصلی این نشست، ماجرای دلخراش خانواده‌هایی بود که فرزندانشان قربانی فضای بی‌رحمانه شبکه‌های اجتماعی شده‌اند.

از جمله داستان سلنا رودریگز، دختر 11 ساله ای که در سال 2021 پس از تجاوز جنسی در اینستاگرام و اسنپ چت خودکشی کرد. حضور والدین او و سایر قربانیان فشار زیادی بر مسئولین این پلتفرم وارد کرد. نمایندگان مجلس و خانواده ها آمدند تا سکوت را بشکنند و از رهبران رسانه های اجتماعی در مورد عواقب تریبون هایشان پاسخگویی بخواهند. اما آیا عذرخواهی رسمی و وعده های پیشگیرانه برای والدین داغدار کافی است؟

ابعاد یک بحران پنهان: چه اتفاقی برای کودکان در شبکه های اجتماعی می افتد؟ این جلسه هدف روشنی داشت و آن بررسی اقدامات مسئولان ارشد تریبون های اجتماعی در قبال آسیب های جدی و گاه مرگبار کودکان و نوجوانان در این فضا بود. ابعاد این بحران در شهادت والدین، گزارش های کارشناسی و حتی اظهارنظرهای تند نمایندگان مشهود بود. نخست، ماهیت اعتیادآور بودن بسترهای اجتماعی به عنوان یکی از عوامل اصلی آسیب ذکر شده است.

طرح ها و الگوریتم های پیچیده ای که هدف دیگری جز نگه داشتن کاربران در این فضا برای ساعات طولانی ندارد، کودکان و نوجوانان را در یک چرخه معیوب به دام می اندازد. این اعتیاد دیجیتال نه تنها سلامت روان آنها را تهدید می کند، بلکه روابط اجتماعی را مختل می کند و تمرکز در تحصیل و زندگی روزمره را کاهش می دهد. در ادامه، حضور و فعالیت آزادانه آزاردهنده‌ها و شکارچیان جنسی در این پلتفرم‌ها به‌عنوان یک مشکل وحشتناک برجسته شده است. پلتفرم‌های اجتماعی، علی‌رغم ادعای نظارت و امنیت، به بستری برای کودک آزاری تبدیل شده‌اند. داستان دلخراش سلنا رودریگز، دختر 11 ساله ای که در سال 2021 از طریق اینستاگرام و اسنپ چت مورد آزار جنسی قرار گرفت و در نهایت خودکشی کرد، یکی از ده ها داستان غم انگیزی بود که در این دیدار شنیده شد.

ارتقای استانداردهای زیبایی غیر واقعی نیز به عنوان موضوع دیگری مطرح شد. نوجوانانی که روزانه در معرض تصاویر و فیلم های غیر واقعی قرار می گیرند در دام مقایسه های مخرب می افتند. این روند اعتماد به نفس آنها را از بین می برد و باعث افسردگی، اضطراب و اختلالات خوردن می شود. این بحران روانی در سال های اخیر به طور قابل توجهی بدتر شده است و به نگرانی اصلی والدین و متخصصان تبدیل شده است. در پایان به ضرورت تسهیل دسترسی کودکان و نوجوانان به مواد مخدر از طریق شبکه های اجتماعی پرداخته شد.

والدین قربانیان توضیح دادند که چگونه فرزندانشان از طریق این فضاها با فروشندگان مواد مخدر مواجه شده و برخی از آنها بر اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر جان خود را از دست داده اند. شبکه های اجتماعی به دلیل ضعف نظارت و نبود قوانین سختگیرانه، ناخواسته به بستری برای گسترش این مشکل تبدیل شده اند. دیداری بین اشک و اتهام. حضور والدین در این جلسه فضا را از یک گفتگوی خشک و اداری به یک اتفاق احساسی و پرتنش تبدیل کرد. والدینی که با قاب عکس فرزندان گمشده خود آمده بودند، با اشک و بغض داستان های دردناک زندگی فرزندانشان را تعریف کردند.

سناتور لیندسی گراهام، در میان منتقدان، در یک سخنرانی تند خطاب به رهبران سکو گفت: «شما زندگی‌ها را نابود کرده‌اید. دستان شما به خون این کودکان آلوده است. وی این پلتفرم ها را نه تنها تهدیدی برای جان شهروندان، بلکه خطری برای پایه های دموکراسی خواند. در مقابل، مدیران ارشد رسانه های اجتماعی، از جمله مارک زاکربرگ، تلاش کرده اند با ابراز همدردی و عذرخواهی خشم والدین را کاهش دهند. زاکربرگ اعلام کرد که متا در حال حاضر بیش از 30 ابزار برای کنترل دسترسی کودکان توسعه داده است و همیشه در تلاش است تا محیط امن تری ایجاد کند. او تاکید کرد که شواهد علمی ارتباط مستقیم بین استفاده از رسانه های اجتماعی و آسیب های روانی را تایید نمی کند. اما این دفاع توجیه ناکارآمدی برای خانواده هایی بود که فرزندان خود را از دست داده بودند.

این نشست بار دیگر نشان داد که مطالبات خانواده ها و فشار افکار عمومی غول های فناوری را به چالش کشیده است. والدین و سناتورها خواستار محکومیت قانونی این پلتفرم ها و غرامت برای قربانیان هستند. آنها همچنین خواستار وضع قوانین جدید برای کنترل فعالیت شبکه های اجتماعی و پاسخگویی مدیران این شرکت ها شدند. مدیران شبکه های اجتماعی باید در قبال امنیت کاربران مسئول باشند. سابقه تلخ این دیدار نشان داد که دیگر نمی توان به راحتی از بحران آسیب در فضای مجازی فرار کرد. بسترهای اجتماعی باید فراتر از وعده ها و ابزارهای محدود کننده حرکت کنند و به مسئولیت واقعی عواقب فعالیت خود دست یابند.

این تنها با وضع قوانین الزام آور و محکم امکان پذیر خواهد بود. قوانینی که مدیران این شرکت ها را ملزم می کند در قبال ایمنی کاربران خود به ویژه کودکان و نوجوانان مسئولیت پذیر باشند. آینده کودکان به تصمیمات امروزی بستگی دارد. اگر قانونگذاران گام های جدی برای اجرای مقررات سختگیرانه برندارند، بحران کنونی می تواند ابعاد جبران ناپذیری پیدا کند. اکنون زمان تصمیم گیری برای پاسخگویی به غول های فناوری است. پاسخی که دیگر نمی توان آن را با بهانه های مکرر و وعده های بی پایان جبران کرد.

ICTNN