فلسطینیان تحت محاصره دیجیتالی رژیم صهیونیستی

به گزارش ICTNN، از محدودیت عمدی زیرساخت های مخابراتی تا سرکوب هدفمند صدای فلسطینیان از شبکه های اجتماعی، محاصره دیجیتالی رژیم صهیونیستی بازتابی از راهبرد گسترده این رژیم برای کنترل و ساکت کردن روایت های فلسطینی است. این اقدامات رویدادهای مجزا نیستند، بلکه بخشی از یک اقدام هماهنگ با هدف تضعیف هویت، بیان و استقلال فلسطین در فضای دیجیتال هستند.

نمونه بارز این سرکوب دیجیتالی، کنترل رژیم صهیونیستی بر ارتباطات فلسطین است. علیرغم توافقات بین المللی که برای تقویت استقلال فلسطین صورت گرفته است، رژیم صهیونیستی به محدود کردن توسعه شبکه های ارتباطی فلسطین ادامه داده است. برای مثال، فلسطینی‌های کرانه باختری به فناوری 3G محدود شده‌اند، در حالی که ساکنان غزه هنوز به شبکه‌های قدیمی‌تر 2G متکی هستند. از سوی دیگر ساکنان سرزمین های اشغالی که در کرانه باختری زندگی می کنند به فناوری نسل چهارم و حتی پنجم دسترسی دارند. این نابرابری علاوه بر اینکه مانع توانایی فلسطینیان برای برقراری ارتباط موثر می شود، دسترسی آنها را به اقتصاد دیجیتال جهانی نیز محدود می کند.

سرکوب دیجیتال با سانسور

اقدامات اخیر شبکه های اجتماعی بزرگ مانند اینستاگرام، فیس بوک و توییتر به دلیل حذف محتوای مستند اعتراضات در شیخ جراح و مسجد الاقصی، انتقادات گسترده ای را به دنبال داشته است. پست‌هایی با هشتگ «نجات شیخ جراح» و عکس‌های فوری از این مکان‌ها حذف شدند و حساب‌های مرتبط به حالت تعلیق درآمدند. اگرچه اینستاگرام حذف‌ها را به یک مشکل فنی نسبت می‌دهد، اما این حادثه مشکل مداوم حذف استوری‌های فلسطینی از طریق الگوریتم‌های خودکار و سیاست‌های تعدیل محتوا را برجسته می‌کند.

مرکز عربی برای پیشرفت رسانه های اجتماعی (7amleh) حذف محتوا را بخشی از یک کمپین گسترده تر و سیستماتیک برای سانسور صداهای فلسطینی می داند. سیستم‌های خودکار و عدم شفافیت در شیوه‌های نظارت، محتوای عربی را به طور نامتناسبی هدف قرار می‌دهند و منجر به حذف مکرر و اغلب ناعادلانه می‌شوند.

کنترل زیرساخت و نابرابری دسترسی

کنترل رژیم صهیونیستی بر زیرساخت های مخابراتی فلسطین سنگ بنای محاصره دیجیتالی این رژیم است. رژیم صهیونیستی از سال 1967 علیرغم توافقات مختلف با هدف تقویت استقلال فلسطین، مانع توسعه شبکه های ارتباطی فلسطینیان شده است.

محدودیت های تکنولوژیکی: فلسطینیان در کرانه باختری به فناوری نسل سوم محدود شده‌اند، در حالی که فلسطینیان در غزه همچنان به شبکه‌های نسل دوم منسوخ شده متکی هستند.

کنترل زیرساخت: اسرائیل جنبه‌های کلیدی زیرساخت‌ها از جمله تأیید تجهیزات وارداتی و نصب دکل‌های تلفن همراه را کنترل می‌کند و از افزایش اتصال برای فلسطینی‌ها جلوگیری می‌کند. حتی شهروندان فلسطینی اسرائیل با اختلافات قابل توجهی در دسترسی دیجیتال روبرو هستند.

دهکده های بدوی ناشناخته: بسیاری از روستاهای محروم در نقب فاقد اینترنت و برق هستند.

دستگیری آنلاین فلسطینی ها بر اساس قوانین مبهم رژیم صهیونیستی

رژیم صهیونیستی از راهبردهای مختلفی برای ساکت کردن فلسطینی ها و مدافعان حقوق بشر در فضای مجازی استفاده می کند. از سال 2015، از تعاریف مبهم از تحریک و خشونت برای دستگیری فلسطینی ها به دلیل اظهارات آنلاین آنها استفاده کرده است و با سازمان های خارجی برای انتشار اطلاعات نادرست و سازماندهی کمپین های ترول و سانسور بیشتر محتوای فلسطینی هماهنگ شده است.

پلتفرم های رسانه های اجتماعی در این استبداد دیجیتالی شریک هستند. شرکت‌هایی مانند فیس‌بوک اغلب از درخواست‌های واحد سایبری اسرائیل برای حذف پست‌های فلسطینی بدون حکم دادگاه پیروی می‌کنند و کاربران جایی را برای کمک به آنها نمی‌گذارند. علاوه بر این، نهادهای اسرائیلی با سازمان‌هایی همکاری می‌کنند که فعالان فلسطینی را بدنام می‌کنند و محتوا را در پلتفرم‌هایی مانند ویکی‌پدیا دستکاری می‌کنند.

گوش دادن و صادرات فن آوری

دستگاه امنیتی رژیم صهیونیستی از سرزمین های فلسطینی برای آزمایش فناوری های شنود استفاده کرده است. دوربین‌های تشخیص چهره در شرق بیت‌المقدس و کرانه باختری رود اردن گسترده شده‌اند و شرکت‌هایی مانند Anyvision به دلیل همکاری با ارتش اسرائیل تحت نظارت هستند. علی‌رغم واکنش‌های عمومی، فناوری‌های مشابهی برای نظارت بر رسانه‌های اجتماعی و نظارت فعالانه بر جوانان فلسطینی ایجاد شده است.

این فناوری ها نه تنها کنترل رژیم صهیونیستی را تقویت می کند، بلکه به سودآوری برای شرکت های فناوری اسرائیل و بین المللی نیز کمک می کند. این صادرات فناوری های نظارتی به دیگر رژیم های سرکوبگر، نقض حقوق بشر را در سطح جهانی تشدید می کند.

به گزارش ترکیه تودی، همگرایی سرکوب دیجیتال، کنترل زیرساخت ها و استراق سمع نیاز به استانداردهای بین المللی برای حمایت از حقوق دیجیتال را برجسته می کند. همکاری بین غول‌های فناوری و رژیم‌های سرکوبگر نیاز فوری به معاهداتی را برجسته می‌کند که دولت‌ها و کسب‌وکارها را به تعهدات حقوق بشری خود متعهد می‌سازد. ایجاد چنین استانداردهایی برای تضمین اینترنت رایگان و عادلانه برای فلسطینیان و سایر گروه های تحت ستم در سراسر جهان ضروری است.

ICTNN