ماموریت آپولو 11 در 16 جولای 1969 با فضانوردان نیل آرمسترانگ، مایکل کالینز و ادوین باز آلدرین به فضا پرتاب شد. چهار روز بعد، در 20 جولای، آلدرین و آرمسترانگ از طریق ماژول قمری روی ماه فرود آمدند. آنها با هم 21 ساعت و 36 دقیقه را در ماه سپری کردند. سه خدمه آپولو 11 در 24 جولای به سلامت در اقیانوس آرام فرود آمدند. بشریت بالاخره به شاهکاری دست یافت که پیش از این فقط تخیل می توانست تصورش را بکند. در مجموع حدود 650 میلیون نفر در سراسر جهان این رویداد را به صورت زنده تماشا کردند و رکورد جدیدی را ثبت کردند.
تلسکوپ فضایی هابل
نتایج آزمایش نشان داد که سطح مریخ زمانی بسیار مرطوب و داغ بوده است. تجزیه و تحلیل سنگ های مختلف و همچنین باد روی سطح سیاره، به ایجاد تصویر بهتری از چگونگی تأثیر فرسایش بادی بر سیاره کمک می کند. این فضاپیما از دو بخش کاوشگر و مریخ نورد تشکیل شده بود. این مریخ نورد بعدها به Sojourner تغییر نام داد.
ایستگاه فضایی بین المللی
همانطور که ناسا توضیح می دهد، این فضاپیما برای مقاومت در برابر تشعشعات شدید ساطع شده از مشتری ساخته شده است. هنگامی که جونو به دور بزرگترین سیاره منظومه شمسی می چرخد، رعد و برق بی سابقه ای را مشاهده می کند و آب را در نزدیکی استوای مشتری کشف می کند.
تلسکوپ فضایی اسپیتزر
کپلر که برای نظارت بر بیش از 100000 ستاره برای سیارات فراخورشیدی طراحی شده بود، در نهایت بیش از 2600 ستاره را کشف کرد. Kepler پس از بیش از 9 سال فعالیت در اکتبر 2018 فعالیت خود را متوقف کرد. میراث فضاپیمای کپلر تعداد زیادی از سیارات فراخورشیدی است که نقشه برداری شده اند، و همچنین دانشی که به دانشمندان کمک کرده است تا تعداد دیگر اجرام سیاره ای را در کهکشان ما نشان دهند.
ماموریت آزادی 7
هابل توانست هم زیبایی و هم وسعت دنیاها را فراتر از آنچه چشم غیر مسلح ما می بیند نشان دهد. هابل به لطف ماموریت های خدماتی مختلف که تلسکوپ فضایی را به روز نگه می دارد، می تواند مدت بیشتری فعال بماند. این تلسکوپ آخرین ماموریت خدمات خود را در سال 2009 به پایان رساند اما همچنان فعال است.
رياب مريخ
ایده نگهداری و تجهیز دائمی یک ایستگاه فضایی دوار در اوایل برنامه های ناسا مطرح شد. اما برای تحقق این رویا، سالها پیشرفت تکنولوژی و همکاری بین المللی لازم است. به درخواست رئیس جمهور وقت، رونالد ریگان، ناسا در سال 1984 با آژانس فضایی ژاپن و آژانس فضایی اروپا (از طریق آزمایشگاه ملی ISS) شروع به همکاری کرد. در سال 1998، این مشارکت گسترش یافت و شامل Roscosmos روسیه و آژانس فضایی کانادا شد.
کپلر یک فضاپیمای مداری بود که در 7 مارس 2009 پرتاب شد. هدف اصلی این فضاپیما کشف و رصد سیارات فراخورشیدی در کهکشان راه شیری بود. سیارات فراخورشیدی نام هایی هستند که به اجرام سیاره ای خارج از منظومه شمسی ما داده می شود. سیارات فراخورشیدی توسط کپلر از طریق رصد ستارگان دور قابل شناسایی هستند. کپلر غرق شدن ستارگان را در نوری که ساطع می‌کردند تماشا کرد.
از زمانی که اجداد ما هزاران سال پیش شروع به مطالعه آسمان شب کردند فضا را کشف کنید شده است. آنچه در 63 سال گذشته توانسته ایم به دست آوریم ثمره فداکاری، استقامت و تخیل افراد بی شماری است. در حالی که بسیاری از کشورها در تعداد زیادی از ماموریت های فرازمینی شرکت کرده اند، اما آژانس فضایی ناسا او مطمئناً قسمت اول را گرفت.
او اولین فضانورد ناسا بود که به مدار فرستاده شد. در 5 می 1961 با کپسول عطارد (معروف به لیبرتی 7) به فضا پرتاب شد. شپرد اولین آمریکایی بود که این کار را با سفر در مسیر زیرمداری برای زمان کمتری نسبت به همتای فضانورد شوروی خود انجام داد. شپرد به یکی از چهره های مهم ناسا تبدیل شد و در نهایت در طول ماموریت آپولو 14 در سال 1971 روی ماه قدم زد.
رصدخانه اشعه ایکس چاندرا
اتحاد جماهیر شوروی نه تنها اولین ماهواره موفق را در سال 1957 به مدار زمین فرستاد، بلکه با قرار دادن انسان در مدار، ایالات متحده را نیز شکست داد. در 12 آوریل 1961، فضانورد یوری گاگارین به مدت 108 دقیقه به دور وستوک 1 چرخید. ناسا که نمی خواست خیلی از اتحاد جماهیر شوروی عقب باشد، خلبان آزمایشی نیروی دریایی ایالات متحده، آلن شپرد را استخدام کرد.
فضاپیمای جونو که در 5 آگوست 2011 به فضا پرتاب شد، به گونه ای طراحی شد که به دانشمندان ناسا اجازه دهد تا عمیق ترین مطالعه مشتری را تا به امروز انجام دهند. این ماموریت امیدوار بود که درباره منشاء مشتری، جو، فضای داخلی و مگنتوسفر بیشتر بداند. در حالی که مشتری یک کره گازی در نظر گرفته می شود، اعتقاد بر این است که دارای یک هسته پایدار و جامد است. به گفته ناسا، آزمایش این نظریه هدف اضافی ماموریت فضایی است.
رصدخانه پرتو ایکس چاندرا در 23 ژوئیه 1999 به فضا پرتاب شد. از آنجایی که خود زمین پرتوهای ایکس را با ورود به جو خود جذب می کند، چاندرا باید پرتاب می شد و خارج از مدار زمین قرار می گرفت. پس از پرتاب موفقیت آمیز، چاندرا به عنوان قوی ترین تلسکوپ جهان شناخته شد (از طریق ناسا). ناسا رصدخانه اشعه ایکس چاندرا را برای شناسایی و مشاهده پرتوهای ایکس در طول برخی از داغ ترین رویدادهای جهان راه اندازی کرد. به گفته ناسا، این شامل جمع آوری داده ها در مورد ستارگان در حال انفجار، مناطق اطراف سیاهچاله ها و خوشه های کهکشانی است.
چهار آینه حساس در هواپیما وجود دارد که اشعه ایکس را از یک نیمکت نور منعکس می کند. تصاویر گرفته شده توسط این رصدخانه شامل سیاهچاله ای در مرکز کهکشان راه شیری، جداسازی ماده تاریک از ماده معمولی و نواحی اطراف سیاهچاله ها است. چاندرا همچنین توانسته است سیاهچاله ها را در جهان شناسایی کند و به دانشمندان کمک کند تا وسعت چیزی فراتر از چشم غیر مسلح را ترسیم کنند.
فضاپیمای جونو
زمانی که رئیس جمهور سابق ایالات متحده جان اف کندی، رئیس جمهور سابق ایالات متحده، جان اف کندی، سخنرانی معروف خود را با عنوان “ما انتخاب می کنیم به ماه برویم” در 12 سپتامبر 1962 در دانشگاه رایس در 12 سپتامبر 1962 ایراد کرد، ایالات متحده قبلاً در یک مسابقه فضایی از اتحاد جماهیر شوروی عقب بود. . این سخنرانی در تلاشی برای افزایش حمایت عمومی و کنگره از افزایش بودجه ناسا ایراد شد.
تیم تحرریه شبکه خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات
اولین مریخ نورد رباتیکی که روی سطح مریخ فرود آمد، مریخ نورد، در 4 جولای 1997 بر روی سطح سیاره سرخ فرود آمد. ناسا همچنین خاطرنشان کرد که مریخ نورد با عمر مفید خود، داده ها را تا 27 سپتامبر به زمین مخابره کرده است. ، 1997. در این مدت بیش از 2.3 میلیارد قطعه اطلاعات و همچنین نزدیک به 17000 تصویر برای دانشمندان روی زمین ارسال شد. ناسا داده‌های 15 آزمایش زمینی جداگانه‌ای را منتشر کرده است که توسط The Pathfinder انجام شده و سطح مریخ را تجزیه و تحلیل می‌کند.
تلسکوپ فضایی اسپیتزر که در آگوست 2003 پرتاب شد، اولین رصدخانه ای بود که از سیارات خارج از منظومه شمسی عکسبرداری کرد. تصاویری از این اجرام که به عنوان سیارات فراخورشیدی شناخته می شوند، قبل از انجام ماموریت قابل ثبت نیستند. اسپیتزر توانست دورترین سیاره از زمین را کشف کند که به دور ستاره ای در فاصله 13000 سال نوری از زمین می چرخد. این تلسکوپ همچنین توانست حلقه ای از زحل را که قبلا ناشناخته بود، ثبت کند.
توانایی گرفتن تصاویر بسیار فراتر از آنچه تلسکوپ های زمینی می توانند به دست آورند در دهه 1990 کشف شد. در 24 آوریل همان سال، تلسکوپ فضایی هابل از طریق شاتل فضایی دیسکاوری به مدار پرتاب شد. هابل که بیش از 300 مایل بالاتر از سطح زمین به دور زمین می چرخد، بیش از 30 سال است که تصاویری را به زمین ارسال می کند.
ساخت و ساز در اواخر سال 1998 آغاز شد و ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) برای اولین بار در سال 2000 اشغال شد. از آن زمان به طور مداوم مشغول بوده است، البته گاهی اوقات با خدمه کوچک. ایستگاه فضایی بین‌المللی به رشد خود ادامه می‌دهد و تقریباً همیشه بهبودهایی در حال انجام است. اگرچه اعضای خدمه بسیاری از این وظایف را انجام می دهند، اما مسئولیت آزمایش و مطالعات آزمایشگاهی را نیز بر عهده دارند. در آوریل 2021، 244 نفر از 9 کشور در ایستگاه فضایی بین المللی بودند.
فضاپیمای کپلر
به گزارش slashgear، در واقع، ناسا با موفقیت فضانوردان را بر روی سطح ماه فرود آورده است، با دولت های اروپایی برای کاوش بزرگ ترین قمر زحل همکاری کرده و تلسکوپ های فضایی را توسعه داده است که قادر به تشخیص مناطق دوردست ماه هستند. اگرچه این لیست قرار نیست همه باشد دستاوردهای مهم اما یک نمای کلی از دستاوردهای آژانس فضایی از زمان تأسیس خود در سال 1958 ارائه می دهد. ناسا، که تا حدی در واکنش به پرتاب موفقیت آمیز ماهواره اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی شکل گرفت، تلاش کرده است که ایالات متحده را از رقیب خود در جنگ سرد جلوتر ببرد. .
فرود آپولو 11
یادگیری در مورد شکل گیری سیاره ای که ممکن است قدیمی ترین سیاره در منظومه شمسی باشد، کلید درک چگونگی شکل گیری سیاره ما است. اعتقاد بر این است که مشتری زمانی شروع شد که خورشید ما جدید بود، مشتری زمانی شکل گرفت که مقادیر عظیمی از غبار و گاز به شکل یک کره غول پیکر در آمد.
تحریریه ICTNN شبکه خبری
