Nobuo Omatsu ، آهنگساز و خالق موسیقی به یاد ماندنی برای سریال Final Fantasy ، در مصاحبه جدید به شدت از وضعیت فعلی موسیقی بازی های ویدیویی انتقاد کرد و معتقد بود که قدرت کارگردانان و تهیه کنندگان آزادی عملکرد خلاق پخش کننده های موسیقی را محروم کرده است.
اگرچه Nubuo Omatsu اخیراً از ساخت موسیقی کامل برای بازی ها استعفا داده و بیشتر روی پروژه های شخصی خود تمرکز کرده است ، اما همیشه با دقت از تحولات صنعت بازی پیروی می کند. وی در گفتگوی اخیر خود با Reel Sound ، وضعیت فعلی موسیقی بازی را نگران کننده کرد و گفت که آثار مدرن کمتر عجیب و مخرب شده اند. این دلیل این خلاقیت را رکود جهانی صنعت بازی می کند ، اما افت استقلال هنری فیلمسازان و تولید کنندگان.
اوماتسو توضیح می دهد:
من معتقدم که کارگردانان و تهیه کنندگان حتی قدرت زیادی در موسیقی دارند. آهنگسازان بازی در موقعیتی نیستند که بتوانند آزادانه دیدگاه خود را بیان کنند و هرچه موسیقی یا مهارت های فنی آنها باشد ، بیان نظر آنها برای آنها دشوار است. تقریباً هیچ تولید کننده بازی وجود ندارد که برای سرگرمی جهانی و ژانرهای مختلف موسیقی روان صحبت کنند ، بنابراین تا زمانی که شما شغلی مشابه موسیقی جان ویلیامز انجام دهید ، همه چیز قابل قبول است.
این آهنگساز افسانه ای معتقد است که موسیقی نه تنها باید در چارچوب از پیش تعیین شده بازی خدمت کند. او با اشاره به یکی از هنرمندان مورد علاقه خود ، التون جان ، می گوید:
اگرچه او مجبور بود به موفقیت تجاری فکر کند ، اما او حتی پس از شاهکارهای خود در دهه 1980 ، موسیقی خوبی را ساخت. به این معنا ، من فکر می کنم هنوز کارهای زیادی وجود دارد که می توانیم انجام دهیم.
اوماتسو به آهنگسازان جوان توصیه می کند که از تقلید و رضایت از با توجه به وضع موجود خودداری کنند و همیشه به دنبال اشکال جدیدی از بیان هنری هستند. او می گوید:
اگر کاری را انجام دهید که جان ویلیامز انجام می دهد و متقاعد شده است ، دستاوردهای دیگری نخواهید کرد. حال تصور کنید کسی برای اضافه کردن موسیقی کوچک تکنو. پس از چه صدایی ایجاد می شود؟ من فکر می کنم این رویکرد درست برای مدیریت موسیقی است.
وی برای تأیید دیدگاه خود ، خاطره ای از بازی نمادین مبارزات نهایی را در بازی Final Fantasy VII ذکر کرد. ظاهراً همكاران وی در ابتدا تحت تأثیر نتیجه نهایی ایجاد شده در سه هفته از چالش خود قرار نگرفتند. با این حال ، اوماتسو از تغییر دیدگاه های هنری خود امتناع ورزید و خوشبختانه او توانست تیم را ترغیب کند تا نمایشنامه را مانند آن حفظ کند. تصمیمی که سرانجام منجر به ایجاد یکی از به یاد ماندنی ترین قطعات موسیقی در تاریخ بازی های ویدیویی شد.
