امضای الکترونیکی در کشور چقدر مفید بود؟

به گزارش ICTNN، امضای الکترونیکی شامل علامت، تصویر دیجیتالی از امضای دست‌نویس یا هر مدرک الکترونیکی هویتی است که مانند امضای دست‌نویس، آثار حقوقی احراز هویت امضاکننده سند و تعهد او به آن را دارد. محتوای آن

این نوع امضا مانند امضای دست نویس دارای آثار حقوقی تصدیق هویت امضاکننده سند و الصاق آنها به محتوای آن است. امضای الکترونیکی در اکثر قراردادها، معاملات و معاملات الکترونیکی به صورت کارت ملی، شناسنامه و یا هر نوع سند دیگری که ضامن صحت قرارداد است عمل می کند و می توان از آن برای تایید صحت متون و اسناد الکترونیکی استفاده کرد. دنبال شود. در واقع یکی از راه های رسیدن به دولت الکترونیک حذف کاغذبازی برای تسهیل امور اداری است که امضای الکترونیکی را می توان یکی از این الزامات دانست.

مهمترین مزیت امضای الکترونیکی چیست؟

با امضای دیجیتال، اگر فردی بخواهد یک صرافی الکترونیکی با هویت مجازی در اینترنت داشته باشد، می تواند خود را به گونه ای معرفی کند که طرف مقابل به او اعتماد کند و گیرنده بتواند از ماهیت فرستنده و اینکه اطلاعات در طول انتقال اصلاح نشده است. علاوه بر این مزایا، فرستنده نمی تواند از امضای داده ها خودداری کند.

در ایران اولین بار در قانون تجارت الکترونیک (مصوب 1381) به بحث امضای الکترونیکی و شرایط آن پرداخته شد. در این قانون در توضیح امضای الکترونیکی (Electronic Signature) آمده است: «هر نوع علامتی به «داده پیام» پیوست یا به طور منطقی متصل می شود که برای شناسایی امضاکننده «داده پیام» استفاده می شود. همچنین در ماده 7 این قانون آمده است: «هرگاه قانون اقتضا به وجود امضا داشته باشد، امضای الکترونیکی کافی است. »

اما سرانجام با تلاش های صورت گرفته در آبان 1402، با تصویب مجلس، احراز هویت اشخاصی که امضای آنها برای بهره مندی از کلیه خدمات ثبتی الزامی است، منوط به اخذ گواهی امضای الکترونیکی شد. بر اساس این مصوبه، احراز هویت اشخاصی که امضای آنها برای بهره مندی از کلیه خدمات ثبتی از قبیل دریافت خدمات از دفاتر اسناد رسمی، ازدواج و طلاق و دفاتر ثبت شرکت ها الزامی است، منوط به اخذ گواهی امضای الکترونیکی موضوع ماده (31) می باشد. قانون تجارت الکترونیک مصوب 1382.

اکنون پس از گذشت چندین سال، بررسی ها حاکی از موفقیت این طرح است تا جایی که معاون زیرساخت کلید عمومی و امنیت اطلاعات تجاری مرکز توسعه تجارت الکترونیک (TETA) در اوایل تابستان اعلام کرد: امکان حضور چهره به چهره وجود دارد. – احراز هویت چهره برای صدور گواهینامه های بیمه سطح دو ارائه شده است و این گواهی ها برای استفاده در برنامه های کاربردی با ریسک متوسط ​​در نظر گرفته شده است.

البته اخیراً جزئیات وضعیت فعلی صدور گواهی امضای الکترونیکی را اعلام کرده است. به گفته رضا جوادنیا، در سه ماهه اول سال 1403 حدود یک میلیون و 200 هزار گواهی امضای الکترونیکی در زیرساخت کلید عمومی کشور صادر شده که نسبت به مدت مشابه سال قبل بیش از 65.5 درصد افزایش داشته است.

به گفته وی، بیشترین تعداد گواهی الکترونیکی صادر شده در این مدت مربوط به سال 1402 است که بیش از 4 میلیون و 250 هزار گواهی امضای دیجیتال در زیرساخت کلید عمومی کشور صادر شده است.

مرکز توسعه تجارت الکترونیک بر اساس آیین نامه اجرایی ماده 32 قانون تجارت الکترونیک و بند 7 ماده 3 اساسنامه آن، مسئولیت توسعه استفاده از امضای الکترونیکی در کشور را بر عهده دارد و در سال های اخیر اقدامات مختلفی انجام شده است. گرفته شده است. توسط این مرکز برای توسعه استفاده از امضای الکترونیکی اتخاذ شده است. مراکز واسطه فعال در زیرساخت های کلید عمومی کشور و ارتقای سطح خدمات این مراکز از جمله این موارد است.

ICTNN