بیشتر بخوانید
نجوم مدرن همه سیارات شناخته شده در منظومه شمسی را به سه نوع طبقه بندی می کند. زمین یکی از چهار سیاره سنگی منظومه شمسی است که به دور خورشید به دور کمربند اصلی سیارک ها که مریخ و مشتری را از هم جدا می کند می چرخند.
ICTNN /
تیم تحرریه شبکه خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات
“شبیه سازی های ما نشان می دهد که حدود نیمی از سیاره های مقیاس مریخ در منظومه شمسی بیرونی به فضای بین ستاره ای پرتاب شده اند. اما در نیمی دیگر ، یک سیاره سرکش به عنوان سیاره های جداگانه به دور خود می چرخد.” اگر این سیاره سرکش جدید وجود داشته باشد ، وجود نخواهد داشت. سیاره نهم باشد ، زیرا جسم بسیار کوچکتری از آن دارد. “آن را شناسایی کنید. در نهایت ، تنها راه اثبات وجود آن یافتن واقعی آن است.”
کاترین ولک از دانشگاه آریزونا و برت گلدمن از دانشگاه آریزونا بریتیش کلمبیا می گویند: “بعید است طبیعت چهار هسته بزرگ سیاره ای ایجاد کرده باشد ، اما هیچ چیز بزرگتر از سیارات کوتوله منظومه شمسی بیرونی نیست.” “دانشمندان از شبیه سازی های کامپیوتری استفاده می کنند. برای درک کامل نحوه به وجود آمدن منظومه شمسی تا ببینیم شرایط یا رویدادهای اولیه هنگام شکل گیری منظومه شمسی چگونه است.”
جهان فرضی سرکش نهمین سیاره نیست
اما سومین منطقه منظومه شمسی ما فراتر از آن چیزی است که ما معمولاً در مکالمات خود در مورد سیارات محلی در نظر می گیریم. خارج از نپتون قلمرو سیارات کوتوله مانند پلوتو ، سدنا ، اریس و حتی اجسام کوچکتر مانند دنباله دارها قرار دارد. به گفته محققان مطالعه جدید ، این نظریه کاملاً اشتباه است.
گروه دوم منظومه شمسی بیرونی است که شامل مناطق غول های گازی مشتری ، زحل ، اورانوس و نپتون می شود. سیارات مقادیر زیادی گاز و یخ در اطراف چیزی که دانشمندان معتقدند هسته های سنگی هستند جمع کرده اند.
طبقه بندی سیارات منظومه شمسی به سه گروه
دیوید نسرنی ، سیاره شناس در م Researchسسه تحقیقات جنوب غربی ، گفت: “من موافقم که ممکن است در ابتدا سیاره ای شبیه به مریخ وجود داشته باشد. س questionال این است که آیا این سیاره همیشه زنده مانده است و آیا ما شواهدی برای اثبات آن داریم؟”
به گفته ولک و گلدمن ، چندین مدل نزدیک به منظومه شمسی واقعی حداقل یک سیاره دیگر را در موقعیت گیج کننده نشان می دهند. این مدل ها نشان می دهند که منظومه شمسی بیرونی شامل یک یا چند سیاره سنگی به اندازه زمین یا مریخ است ، علاوه بر غول های عظیم گازی و یخی که در حال حاضر داریم. اما با گذشت زمان ، تعامل این اجسام سرگردان با میدان های گرانشی بزرگ غول های گازی آنها را در مدار دورتر یا حتی در راه خروج از منظومه شمسی قرار داده است.
شبیه سازی های کامپیوتری به یک دوقلو به اندازه مریخ فراتر از نپتون اشاره می کند. یک مطالعه جدید داده های منطقه سوم مرموز منظومه شمسی را بررسی کرده و نشان می دهد که در جایی فراتر از نپتون ، توده ای به اندازه مریخ ممکن است در تاریکی کمین کرده باشد.
