گونزالو تانکردی، ستاره شناس دانشگاه جمهوری در مونته ویدئو، اروگوئه، می گوید: “بیشتر سنگ های کشف شده از بارش شهابی مرتبط با غبار منتشر شده توسط دنباله دارها می آیند.”
همانطور که شهاب‌ها در جو زمین حرکت می‌کنند، به دلیل اصطکاک هوا می‌سوزند و رگه‌هایی از نور در آسمان تولید می‌کنند. بر اساس گزارش AMS، یک شهاب سنگ بسیار درخشان به عنوان گلوله آتش شناخته می شود. WHA خاطرنشان کرد: “هزاران گلوله آتشین هر روز در آسمان زمین فوران می کنند، اما بیشتر آنها در اقیانوس ها و مناطق خالی از سکنه فرود می آیند.” بر اساس گزارش ها، بسیاری از این سنگ هایی که در طول روز به زمین برخورد می کنند، به دلیل درخشندگی نورشان قابل رویت نیستند.
به گزارش سایت.livescience; سنگ هایی که روی زمین فرود می آیند شهاب سنگ نامیده می شوند. بر اساس تحقیقات دانشمندان، سقوط شهاب سنگ ها بر روی زمین به احتمال زیاد خسارات جبران ناپذیری را به همراه خواهد داشت و باعث انقراض موجودات زنده روی کره زمین می شود.
تانکردی برای تخمین تعداد شهاب سنگ هایی که هر ساله موفق به برخورد با زمین می شوند، داده های انجمن شهاب سنگ ها را تجزیه و تحلیل کرد. از سال 2007 تا 2018، 95 درصد از شهاب‌سنگ‌ها به زمین سقوط کرده‌اند که میانگین نرخ آن حدود 7.9 گزارش در سال است.
تانگری گفت: ما به طور قطع نمی دانیم چه تعداد شهاب سنگ در اقیانوس سقوط می کنند. این در حالی است که 29 درصد از سطح زمین پوشیده از خاک است. وی خاطرنشان کرد: مناطق شهری که حدود 55 درصد جمعیت در آن زندگی می کنند، حدود 0.44 درصد از مساحت کشور را شامل می شود.
بر اساس گزارش انجمن شهاب‌سنگ آمریکا (AMS)، شهاب‌سنگ‌هایی که به زمین برخورد می‌کنند حدود 3 فوت (1 متر) یا کمتر عرض دارند.
هر ساله میلیون ها قطعه سنگ در جو زمین می سوزند که بسیاری از آنها برای مدت کوتاهی مشتعل می شوند و به صورت شهاب سنگ در آسمان ظاهر می شوند.
شهاب سنگ ها معمولاً قطعاتی از سیارک ها یا دنباله دارها هستند. با این حال، برخی ممکن است زباله های سیارات یا قمرهایی باشند که در فضا منفجر می شوند. بر اساس گزارش انجمن شهاب‌سنگ، بیش از 300 شهاب‌سنگ شناخته شده وجود دارد که از قطعات مریخ منشأ گرفته‌اند.
دانشمندان تخمین می زنند که کمتر از 10000 شهاب سنگ به زمین یا دریاها و اقیانوس ها برخورد کرده است که در مقایسه با ماه که اتمسفر ندارد و سنگ های فضایی با اندازه های مختلف به آنها برخورد می کند بسیار کم است.
تانکردی خاطرنشان کرد که انتظار می رود سنگ های فضایی با قطر حدود 33 فوت (10 متر) هر 6 تا 10 سال یک بار وارد جو زمین شوند. وی افزود که این تخته سنگی به اندازه کافی بزرگ خواهد بود که انفجاری مانند رویداد تونگوسکا در سال 1908 در روسیه ایجاد کند، که دانشمندان دریافته اند تقریباً هر 500 سال یکبار رخ می دهد.
تانکردی تخمین زد که تعداد کل شهاب‌سنگ‌های زمینی که به زمین می‌افتند تقریباً برابر با تعداد شهاب‌سنگ‌های گزارش‌شده در مناطق شهری تقسیم بر درصد مساحت زمین تحت پوشش پراکندگی شهری است. در مجموع، او تخمین زد که احتمالاً «حدود 6100 شهاب سنگ در سال در کل زمین و حدود 1800 شهاب سنگ در سطح زمین سقوط می کنند.
ادامه مطلب
البته برخورد یک شهاب سنگ غول پیکر که به سلطنت دایناسورها در حدود 66 میلیون سال پیش پایان داد بسیار نادر است، اما در عوض بیشتر سنگ هایی که بر روی زمین می افتند بسیار کوچک هستند و خطری برای موجودات زنده ایجاد نمی کنند.
تیم تحرریه شبکه خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات
